Tekst: Marcel
Beeld: Erik
Voor de route klik hier.
Naar de fotogalerie.
Newcastle Upon Tyne. Een overvolle boot afgerold (165 motoren) en naar Newton Stewart gereden. Eerst Newcastle uit, maar zodra we 150 km verderop Gretna voorbij reden en Schotland in gingen werden de weggetjes geweldig. In totaal 310 km afgelegd, in de ochtend 3 druppels regen, maar toen klaarde het op en we hebben nu een prachtig zonnetje. Ouderwets lekker! Helaas is de jeugdherberg gesloten maar vinden een plekje in een authentiek hotelletje.
Vandaag naar Glasgow. Het begon koud, miezerig en mistig, maar wel door het natuurgebied Galloway Forest Park. Heerlijke rit met prachtige uitzichten, maar wel link. Veel bochtjes, single track, met grote gaten in de weg en nat natuurlijk. Nadat Erik van de Bombay flu was verlost, konden we lekker door. Daarna de kustlijn gevolgd, en het zonnetje kwam weer door, en door naar jeugdherberg in Glasgow. Ca 250 km gereden. Nu even wachten tot de bui overwaait en dan gaan we wat eten. Morgen richting Skye.
Wat een dag vandaag. De planning was van Glasgow naar Broadford op Skye, met een veerpont tussendoor. Die pont hebben we gemist en met de nodige aanpassingen zijn we na 400 km aangekomen. Onderweg met enige moeite de jeugdherberg gereserveerd. De helft regen, de helft zon. Een restaurant zoeken, alles vol, dat wil zeggen de 2 restaurants op loopafstand. Dus maar een kipburger bij de afhaal chippy. Wel lopend eten, want anders vreten de migs je op … Mooie rit maar hopelijk wel de langste van deze tour.
Gistermiddag begon de onderbuik van Marcel wat te morren en ’s avonds veranderde dat in hele hevige pijnen, nierstenen, wederom. Gelukkig helpt Dyclo en met 2 pilletjes de nacht overleefd met ca 3 uurtjes slaap. Vervolgens de uitdaging om een slaapplek te vinden in het noordwesten van Schotland, Ullapool en omgeving. Niet dus, geen jeugdherberg, geen B&B, geen hotelkamer te vinden. Dus besloten we om de route om te draaien. Vandaag zijn we in Inverness aangekomen na 180 km. De planning is geworden: Thurso, Kirkwall op Orkney, Durness en dan Ullapool (als mogelijk). Met de geweldige hulp van Broadford YHA hebben we alles kunnen reserveren. Kortom een leuke maar wat korte rit vandaag, heerlijk Turks gingen eten in Inverness. En veel zon vandaag!
Doel is Thurso. Het was erg vochtig en koud onderweg, graad of 11 en continue regen, met het toppunt vlakbij Duncansby Head Lighthouse. Toen ging het even heel hard. Maar we hebben het gehaald, daarna natuurlijk even het verplicht John O Groates, het toeristische meest noordelijke punt van het eiland VK. Even langs St. Gills Bay de ferry voor morgen boeken. Door het slecht weer was de internetverbinding erg traag dus we betalen morgenvroeg, dat was hun uitleg … En na 240 km aangekomen bij Sandra’s Backpackers hostel en maar eens geluncht. ’s avonds een kebabje gescoord.
De helmbatterij van mij heeft het begeven, zijn we vanochtend in het zonnetje naar St. Gills Bay vertrokken. De ferry vertrok netjes op tijd, en begaf zich op de nogal woeste golven. Op de boot nog wat gekletst met een oude Amerikaan, die al diverse keren op Orkney was geweest en onderweg was naar de Shetland eilanden. En toen was het tijd voor Orkney, na aangekomen te zijn bij St. Margarets Hope.
Ja inderdaad, we zijn door regenstormen gegaan, waarbij we de motor nog net op het asfalt konden houden. Tussendoor gelukkig af en toe een zonnetje, maar het was nat en vooral koud, eigenlijk wel afzien. Toch een rondje gereden en wat bijzondere plekken bezocht, de Italian chapel, Broch van Gurness, Skara Brae en the Ring of Brodgar. Toen door naar Kirkwall naar de jeugdherberg. Naar de Tesco gewandeld om voor het diner en ontbijt te scoren, na een hele warme douche.
Vandaag weer de Ferry terug, dus vanuit Kirkwall naar St. Margarets Hope. Vertrek was 7:45, dus we moesten 5:30 opstaan, en dat is vroeg. Inpakken, eten, en dan 25 km naar de ferry om de tickets af te rekenen. En we kregen nog even een bui over ons heen.
Ons doel was Durness, aan de noordwest kust. Maar om een beetje kilometers te maken een lus gemaakt via Dalchork. De rit zou prachtig zijn, want het dal waar we doorheen kwamen is echt prachtig, we kregen diverse fikse buien over ons heen en het was weer koud. Dus toch best wel weer flink afzien. Uiteindelijk nog even naar Kinlochbervie afgebogen voor een koffie en carrotcake, daarna door naar Durness. Eerst even supermarktje want hier zijn geen restaurants, en een spaghetti bolognese bereid. Hopelijk morgen eindelijk een beetje zon.
We zijn van Durness naar Achmelvich gereden, maar omdat dit niet zover is hebben we extra rondje gereden onder Lochinver en daarna terug via Drumbeg, in totaal 200 km. De route langs de kust was wel de uitdaging vandaag, single track, op en neer met soms 25% helling en alleen maar blinde bochten. Soms betekende dit op hoop van zegen, want stoppen bij tegenliggers is dan geen optie. Gelukkig geen ongelukken, en wel mooie en en leuke momenten en de hele dag geen regen gehad. In Drumbeg een paar boodschapjes gedaan zodat we wat zelf kunden koken. Achmelvich is een idyllische locatie zonder connectivity.
Een aanzienlijk minder leuke dag, vrijwel de hele dag regen en koud, verrekte koud, soms 5 graden. We moesten van de west naar oost oversteken, van Achmelvich naar Braemar. En dan moet je langs Inverness. Braemar ligt in de Cairgorns en dat is een mooi gebied, maar met die kou en regen hebben we daar niet van kunnen genieten. Hier vlakbij ligt Balmoral, vakantiebestemming van de Royals hier. Onderweg nog wat kleiduif schieten gezien. Nu, na 280 km, in de pub wachtend op de Haggis.
Vandaag eigenlijk de laatste rit al weer, morgen richting Newcastle en dat is een ‘verbindingsroute’. We zijn vanuit Braemar, langs Blair castle, Loch Lomond, de Schotse marinebasis, vanuit het westen naar Stirling gereden. Een leuke route van ongeveer 320 km. En zowaar bijna geen regen gehad en regelmatig zon. Het werd zelfs warm, jawel! Stirling YH is een mooi pand en staat pal naast het kasteel. Dit was de basis van Robert de Bruce, een schotse held uit de 14e eeuw, je weet wel, die gozer die William Wallace heeft verraden. Wallace heeft trouwens een monument gekregen hier. Lekker afgesloten met een Tandoori.
Het is mooi geweest, we zijn allebei best wel vermoeid en klaar om naar huis te gaan. De route in het kort grofweg: IJmuiden – ferry – Newcastle, 320 km, Newton Stewart, 260 km, Glasgow, 400, Broadford, 240 km Inverness, 280, Thurso, 200, Kirkwall (met ferry naar Orkney), 265, Durness, 200, Achmelvich, 280, Braemar, 320, Stirling, 240, Newcastle – IJmuiden. In totaal ongeveer 3200 km.