Motorrit Pyreneeën juni 2015
Voor de route in Google maps klik hier.
Auteur: Erik
Foto’s: Erik, ga naar de fotogalerie
Video: Marcel, ga naar de video
Een stevige en spannende motorrit voor de boeg. Via de snelweg naar San Sebastian aan de Golf van Biskaje en dan dwars door de Pyreneeën naar de Middellandse zee.
Dag 1: Huizen – Rouen
Een dagje snelweg met regelmatige stops voor koffie en de noodzakelijke beweging. Uitstekend gegeten in een Japans restaurant in een gezellig Rouen. Overnacht in de jeugdherberg Auberge de Jeunesse Rouen.
Dag 2: Rouen – La Rochelle
Wederom een volle dag op de snelweg. Hoe zuidelijker we komen hoe meer tolpoortjes er in de weg zitten. Het goede weer doet vermoeden dat we een zon overgoten vakantie te gemoed gaan. De bedoeling was om in Rochfort te overnachten maar na een drietal pogingen zijn we terug gereden naar La Rochelle, waar we een prima jeugdherberg vinden aan een enorm grote jachthaven.
Dag 3: La Rochelle – San Sebastian
Nog even doorbijten op de péage, de poortjes lijken steeds dichter bij elkaar te staan en het verkeer wordt overheerst door vrachtwagens die naar Spanje gaan. Bij Saint Jaen de Luz de snelweg af en niet lang daarna staan we aan de kust bij prachtige kliffen. Via een zonovergoten kustweg komen we in in San Sebastian. Hier vinden we een jeugdherberg, prachtig gelegen op een bosrijke heuvel echter deze herberg is vol en we gaan door naar een andere herberg aan de andere kant van de stad. Hier vinden we wel een slaapplaats op de mannenkamer met 9 stapelbedden die gelukkig nog lang niet allemaal bezet zijn. ’s avonds eten we de slechtste pizza die we hebben gehad, geen tomaat als basis maar barbecue saus, brr. Na het eten nog even boodschappen gedaan voor het ontbijt van de volgende dag. De jeugdherberg Ondarreta is mooi gelegen en druppelde vol met wandelaars die bijna allemaal Santiago als doel hebben.
Dag 4: San Sebastian – Siresa
Al vroeg in de ochtend staan we op, wekker op 6 uur om de echtste warmte een beetje voor te zijn, Helaas is er geen ontbijt in de herberg maar daar hadden we de vorige avond al voor gezorgd en na de tank vol gegooid te hebben rijden we de Pyreneeën in. Hier was het om te doen, een prachtige bosrijke en slingerende weg voert ons oostwaarts. Onderweg een ontbijtje en dan weer door, genietend van de mooie omgeving. Tegen vier uur in de middag komen we in Siresa, een indrukwekkende flits en een donderende knal kondigt een flinke bui aan en amper binnen barst het los. In de herberg Juvenil Siresa wonen meer katten dan mensen, een jong stel runt de herberg en doen wat alternatief aan echter zijn zeer behulpzaam ondanks het gebrek aan enig vloeiende zin in de Engelse taal, hoewel hun Engels is beter dan ons Spaans dus geen reden tot klagen.
Dag 5,6: Siresa – Les
De hevige regenbuien van de vorige avond zijn nog niet weg, eerder is het weer nog slechter geworden. Na niet al te lange tijd wordt de weg overspoeld met zand en modder. Door een prachtige kloof @@ rijden we gelukkig voor ons de zon tegemoet. Na een adembenemende Col de Val Louron-Azet wordt een lekke achterband gewaar bij Marcel. Opzoek naar een benzinepomp met een luchtcompressor worden we heen en weer geslingerd tussen hulpvaardige met veel arm gebarende mannen en nukkige norse types. We zijn nog lang niet bij een overnachting wat we voor ogen hebben maar rijden zo voorzichtig mogelijk naar Les. Hier is de jeugdherberg gesloten maar met wat zoeken vinden we Hostel Alabart. De patronnesse is zeer met ons begaan en begint te bellen zodra ze heeft begrepen dat we met een lekke band zaten. Na een uur heeft ze het voor elkaar: een motorzaak 19 Km verderop kan de volgende dag een band hebben en ons helpen. Eerste klas service! Dit betekend wel een ‘rustdag’, wat niet erg is in een leuk Spaans stadje tussen de bergruggen van de Pyreneeën.
Dag 7: Les – Banyoles
Met een beetje natte weg en de zon in het vizier vertrekken we oostwaarts. Door de rustdag zijn we extra gemotiveerd om de Pyreneeën te verkennen. Al snel beklimmen we de Port de la Boniagua, waar we in haardspeld bochten weer naar beneden rijden. De uitgestrekte bossen geven een lieflijk beeld na al de regen en kale bergen die we al gepasseerd zijn. Het is weer een heerlijke dag met veel passen. Niet allemaal hoogvliegers maar het schommelt tussen de 1064 en de 2072 meter. Via veel slinger wegen en een heel klein stukje snelweg, wat geen beleving als snelweg is, komen we in Banyoles. Hier beleven we de overtreffende trap van website verwaarlozing. Een foutief adres van de jeugdherberg doet ons compleet aan de verkeerde kant van het stadje belanden. Gelukkig leidt een vriendelijke man ons wel naar het goede adres waar we brutaal de motoren pal voor de ingang van de jeugdherberg Banyoles plaatsen, onder het mom van “de politie is eerlijk genoeg om er wat van te zeggen als het niet mag”. Hier maken we kennis met de Spaanse jeugd, dat wil zeggen het gedrag van de nog geen 10 jarige. Wij liggen allang in bed en zij gillen en rennen door de speelzaal die pal onder onze kamer ligt. De nachtrust wordt aanzienlijk verkort door die enthousiastelingen.
Dag 8: Banyoles – Sète
Het einde van de hoge Pyreneeën is in zicht. we rijden in warm weer naar de middellandse zee. Hier wordt nog even wat vakantieherinnering op gedaan waar ik ruim 32 jaar eerder op vakantie was. Via de Franse kust rijden we verder waar we een overnachting vinden in de jeugdherberg in Sete. Een mooi over de haven uitkijkende locatie wel een crime om bij de hoofdingang een parkeerplaats te vinden, een helling van meer dan 10% doet mij meer angst aan dan menig bergpas. Gelukkig is er aan de achterkant een parkeerplaats dicht tegen het terras waar we ons trakteren op een koude pils.
Dag 9: Sète – Vernoux-en-Vivarais
Langs de kustlijn en door het nationale park Camarque rijden we noordwaarts langs Avignon waar we een kijkje nemen naar de beroemde brug van het liedje “Sur le Pont d’Avignon” en vervolgen onze route stroomopwaarts langs de Rhone.In de Ardèche rijden we door machtige kloof “Gorge de l’Ardèche”. Het glooiende landschap schiet langs ons en we vinden onderdak in een gîte aan het Lac aux Ramiers, waar we de natte kleding nog in het late middagzonnetje kunnen te drogen hangen. We gaan lopend naar het dorp om daar te eten in een stil en verlaten dorp.
Dag 10: Vernoux-en-Vivarais – Dracy le Fort
Zonder ontbijt gaan we oppad naar een winkel waar we wat te eten kunnen kopen. Dit blijkt op het Franse platteland niet minder dan een “super marce” te zijn. Voldoende keus om een overvloedigste maaltijd samen te kunnen stellen en meteen een mooie gelegenheid om te tanken. Nu kunnen we verder. Het Franse platteland wordt stiller en stiller als we door de verlaten dorpjes rijden. Niet het mooiste deel van het land maar wel triestig dat zoveel bevolking vertrokken is. Om het ons niet te moeilijk te maken om dwars door Lyon te gaan, smokkelen we een stukje door over de snelweg te gaan. Zodra de stad achter ons ligt zoeken we de Route National weer op. Na een koffiepauze verleggen we ons einddoel en gaan proberen zo veel mogelijk naar het noorden te rijden. Jeugdherbergen zijn te dun bezaaid in deze regio en komen in een luxe hotel Givry in Dracy le Fort uit.
Dag 11: Dracy le Fort – Saarbrücken
Aangesterkt door een uitgebreid ontbijt rijden we een eerste uren langs de La Saône tot aan Auxonne. We blijven een noordoostelijke route volgen en verlaten de Bourgogne en rijden dwars door Lotaringen het Saarland binnen. Hier overnachten we in de jeugdherberg in Saarbrüke.
Vermoeid van de lange ritten van afgelopen dagen eten we in de jeugdherberg en gaan vroeg slapen.
Dag 12: Saarbrücken – Diez
We zitten weer op de oorspronkelijke route, van voor de lekke band, en rijden naar de Moesel. Deze rivier volgen we tot Moselbrücke en maken een doorsteek naar de Rijn bij Boppard. Het plan om naar Koblenz te rijden laten we varen en koersen naar Diez. In het stadje is het flink zoeken naar de jeugdherberg maar dit is zeer de moeite waard. In een oud kasteel boven de stad uitkijkend genieten we van uitzicht over de stad en ver daar buiten.
Dag 13: Diez – Münster
Dwars door Sauerland, waar de skiliften werkloos in de mist staan, rijden we in noordelijke richting naar Münster. De aanrijroute naar Münster is niet zo plezierig, we zitten in de avondspits en kruisen een aantal snelwegen wat een enorm verkeer oplevert. Eenmaal aangekomen in de jeugdherberg niet ver van het centrum van Münster, hebben we een mooi uitzicht op de Aasee waar verwoed wordt gezeild. In de gezellig en overduidelijke studentenstad eten we wat spartaans maar o zo lekker in een Thais restaurant waar we op genomen worden in de eetcultuur van de familie.
Dag 14: Münster – Huizen
Via zoveel als mogelijk nemen we de binnenwegen en “die Navi” wordt op kronkelige wegen gezet zodat we via het landelijke en mooie Achterhoek de Veluwe bereiken. In een lichte motregen nemen we afscheid en gaat ieder zijn weegs.
Alweer een prachtige rit gehad en veel kunnen zien en beleven, van veel landelijke gebieden in Europa.