Ratikon – Silvretta – september 2011
naar de fotogalerie
2 september
De trein heeft ’s nachts 7 kwartier vertraging opgelopen. Hierdoor zijn we veel te laat in Ulm om de geplande aansluiting te nemen. We nemen een alternatief route en treinen via Friedrichshaven naar Lindau. In Lindau nemen we de stoptrein naar Bludenz, de bus naar Brand en de lift naar de Lünersee – Douglasshutte (1979m) waar de wandeltocht kan beginnen. Langs het meer klimmen we langzaam naar het Schweitzertor (2137m), het Öfajoch (2291m) en dalen weer af naar de Lindauerhütte (1744m).
3 september
Na een lichte afdaling nemen Corrie en Gerda het recht doorgaande pad en Alie en Erik slaan rechts af, de route via het Sulzfluhjoch (2561m). Het wordt een zware klim door het gruis en over een slecht begaanbare pad. Vandaar is het dalen naar de Tilisunahütte (2208m).
4 september
Via niet al te grote hoogte verschillen lopen we naar de Tilisunafürgglipas (2296m), de Gruobenpass (2232m), de Plasseggenpas (2354m) en de Sarotlapas (2389m) naar Gargellen (1423m) waarvoor we flink moeten dalen naar het dorpje in het dal. Hier doen we ons tegoed aan de luxe van hotel Alpenrose. Niet lang na aankomst begin het zachtjes te regenen.
5 september
Het regent nog steeds en flink, harder dan gisteren. Gerda heeft besloten om niet verder te wandelen in verband met haar geblesseerde knie. Alie, Corrie en Erik gaan op pad, langzaam klimmend naar de 2500m. Niet wetend of de regenkleding ons droog houdt of nog natter maakt. Boven op het Vergalderjoch (2515m) en de Mittelbergjoch (2415m) is het mistig en het pad is moeilijk begaanbaar, gelukkig zijn er kabels om de moeilijke stukken te kunnen overbruggen. Aangekomen in de Tubingerhütte blijken we de enige gasten te zijn. Maar de Hüttenwirtin stookt voor ons de tegelkachel lekker hoog op. En ook in het Trockenraum, die helemaal vol hangt met onze natte spullen wordt de verwarming aangezet.
6 september
De zon schijnt weer en om niet over de gletsjer te hoeven, maken we een omtrekkende beweging: over het puin klimmen we naar het Hochmadererjoch (2505m) en zien al snel de Silvrettapas en de stuwmeren Vermunt en Silvretta. Bij het Madlener Haus nemen we even pauze in het zonnetje en lopen verder, langs de Silvretta Stausee klimmen we naar de Wiesbadenerhütte (2443m). Hier wordt de zware tocht beloond door de hut in het avondzonnetje en het mooie uitzicht op de Vermuntgletsjer.
7 september
Direct 200m klimmen naar de Radsattel (2652m), waar de daling wordt ingezet naar 2383m. Van hier af is het weer klimmen door het puin naar de Getschner Scharte (2839m). Hier zien we al de Jamtalhütte (2165m) liggen. Een lastige afdaling langs een smal rotsachtig pad. Het laatste stukje naar de hut is nog een vervelende klim van 60m.
8 september
Geleidelijk klimmend naar het Kronerjoch (2958m) waar de wind en regen/hagel ons in het gezicht striemen. Via een bijna verdwenen gletsjer dalen we naar de Heidelbergerhütte (2264).
9 september
Dalend naar Ischgl waar, voordat we de bus nemen naar Landeck, een koffie met apfelstrudel op ons staat te “wachten”. In Landeck stappen we over op de trein naar Innsbrück, hier hebben we een aantal uren om de stad te bekijken, terrasje pikken en een hapje te eten voordat de trein naar München wordt genomen en de thuisreis wordt vervolgd.