Alta Via 1, Dolomieten – september 2001
Zaterdag 1 september Prager Wildsee – Seekofelhütte 2330 mtr.
Om 12.00 uur komen Alie, Erna en Jan aan met de trein in Niederdorf. Erik en Liset staan te wachten op het station. Met het zonnetje vertrekken we om 14.10 uur met de bus naar de Prager Wildsee. Er zijn veel mannengroepen onderweg, o.a. 5 Duitsers met rode ruiten bloesjes.
Het begint te regenen, Alie, Erik en Jan zetten er flink de pas in. Koud en nat komen Erna en Liset aan bij de hut. Het is een leuke hut, wel druk met luidruchtige Italianen.
Zondag 2 september Seekofelhütte – Faneshütte 2100 mtr.
Na een uurtje staan we voor de Senneshut, het is mooi weer en drinken koffie op het terras. Na een aantal boerderijen dalen we steil af tot Peduin. Hierna begint een langzame stijging naar het Jausenstation. Om 16.00 uur zijn we bij de Faneshütte, een mooie, schone hut.
Het lager bestaat uit stapelbedden van 3 hoog.
Maandag 3 september Faneshütte – Rif. Lagazoi 2752 mtr.
We vertrekken met mooi weer en een schitterend uitzicht op de Marmolada en Sella groep. We lopen eerst door een Heidi landschap, maar er komt een venijnige klim tot aan de pas. Hierna gaat het door gröll enorm steil naar beneden tot aan een meertje. We lunchen bij het meertje met de hut inzicht, met een klim van 500 mtr. voor de boeg. We willen vertrekken, maar Erna blijkt nog niet zijn toegekomen aan de lunch. Zij heeft tijd nodig om bij te komen van een enerverende afdaling. De klim naar de hut valt nog tegen, het weer betrekt en om 17.30 uur zijn we bij de hut. Ze hebben hier heerlijke “grillia Verdura”.
Dinsdag 4 september Rif. Lagazoi – Rif. Scioattoli 2225 mtr.
Na een heerlijk ontbijtbuffet beginnen we in de mist aan de afdaling naar Passo Falzerego. Er is een mooi lichtenspel met de wolken en opeens doemt door de mist de Cinque Torri op.Bij het restaurant op de pas komen we de 5 ruitjes tegen, ze bevelen de soep aan. Na een soepje gaan we door de regen omhoog. Vlak voor de hut krijgen we uitzicht op de hut en de Cinque Torri, 5 rotspunten. Om 14.30 uur zijn we in de hut, we vermaken ons met spelletjes en televisie.
Woensdag 5 september Rif. Scioatolli – Rif. Citta di Fiume 1918 mtr.
Het stormt, we genieten van een uitstekend ontbijt en wachten af. Om 10.00 uur gaat de storm liggen en dik ingepakt gaan we op pad. We lopen langs de Rif. Cinque Torri door het bos naar 1700 mtr. Langs Croda di Lago lopen we in het zonnetje naar Malga Federa. Het is even spoorzoeken naar de route, maar om 17.30 uur zijn we bij de hut. De hut wordt gepacht door Spanjaarden. Het wordt een gezellige avond met de 5 ruitjes, een Duits echtpaar een groep Oostenrijkers, een paar Engelsen en een ouder echtpaar met zoon en het gaat gepaard met veel rode wijn en gezang.
Donderdag 6 september Rif. Citta de Fiume – Rif. Tissi 2250 mtr.
Na een onrustige nacht, door ziekte van Liset, worden we bijna de hut uitgejaagd. Liset heeft een off-day (kater?) en al snel worden de spullen uit haar rugzak verdeeld. Erik neemt de bijna lege rugzak over en langzaam stijgend gaan we naar Rif. Colda. We gaan verder en na een venijnig klimmetje bereiken we om 17.30 uur Rif. Tissi. Hier treffen we de 5 ruitjes, het Duitse echtpaar en de Engelsen, maar het blijft een relatief rustige avond zonder alcohol.
Vrijdag 7 september Rif. Tissi – Rif. Vazzoler 1714 mtr. – Rif. Bruto Carestiato 1843 mtr.
We beklimmen s’morgens de huisberg en hebben een prachtig uitzicht. Erna is bijna haar rugzak kwijt, een van de ruitjes had hem per ongeluk meegenomen, na 50 
mtr. dalen kwam hij erachter dat hij niet de goede had. Bij Rif. Vazzoler zitten de 5 ruitjes en de Engelsen al aan de koffie. Na de koffiepauze dalen we tot 1400 mtr. en lopen we door gröll naar een pas. Dit is het gebied van de klimmers. Bij de hut aangekomen blijken de 5 ruitjes door naar Passo Duran, de Engelsen zijn door naar Agordo. Om 19.30 uur komt het ouder echtpaar met zoon binnen vanaf Rif. Caldos.
Zaterdag 8 september Rif. Bruto Carestiato – Agordo
We dalen af naar Agordo waar we net de bus missen. Met behulp van de ijssalon komt er na veel speurwerk toch een taxi die ons naar Cortina d’Ampezzo brengt. Jan begint vrolijk te babbelen met de chauffeur, maar na een paar bochten wordt hij wagenziek.
Het wordt spannend of we de bus halen en 1 minuut voor vertrek van de bus rijden we het busstation op. Liset houdt de bus tegen zodat de rest met de rugzakken rustig naar de bus kan. Voor velen een snelle plaspauze in Diobachia en dan het laatste stukje bussen naar Niederdorf. We nemen een hotel in Niederdorf, de volgende dag reizen Erik en Liset met de auto terug. Alie, Erna en Jan wandelen op zondag in de buurt van de Prager Wildsee en nemen ’s avonds de trein naar huis.