Kalterherberg, Natuurpark Hoge Venen – Eifel – april 2010
De vakantieboederij Luisenhof ligt in de omgeving Noord-West-Eifel vlakbij het stadje Monschau. Het huis heeft plaats voor 12 personen, verdeeld over 6 slaapkamers met wastafel en 2 badkamers en een ruime keuken. De eigenaar spreekt Nederlands.
In de loop van donderdagmiddag komen een aantal .. lopers aan, Erna maakt een voedzame , doch eenvoudige maal, Chili Con Carne. Ad bewaart een extra gaatje voor het toetje, maar die blijkt eenvoudiger dan van Erna verwacht, magere yoghurt met fruit. Ellen zit met een wagenzieke Jan en hond Max in de auto en eenmaal aangekomen in Kalterherberg is het lastig speuren naar straatbordjes en staan ze bij diverse huisnummers 22. Om 01.15 uur komen ze op het juiste adres aan en vinden het huis in diepe rust.
Vrijdag is het mistig, het duurt tot in de middag voordat de mist optrekt. ’s Nachts is er vorst aan de grond, best fris met wandelen. We wandelen van huis uit en knopen een aantal routes aan elkaar. Een stukje Jahr 100 route, Eifelsteig, Heckenweg en Klosterweg. Eerst richting Perlenbachtalsperre, waar we al 3 .. lopers en een hond kwijt raken, maar leve de mobieltjes. Een koffiestop in het restaurant bij de Perlenbachtalsperre, waar de verloren schapen weer terug keren. Door naar Hofen, langs de Heckenweg, een route langs hoge beukenhagen. Door het bos, langs de beek en langs de Rur naar Monschau, koffie en taart in de Konditorei. Eenmaal buiten schijnt de zon en vervolgen we onze route langs dartelende koeien terug naar Kalterherberg, naar de Luisenhof. Eerst aan de borrel, daarna een heerlijk voorgerecht van Jan en Ellen, salade met frambozen, gekarameliseerde walnoten en geitenkaas, daarna zijn Liset en Erik aan de beurt om te koken: rijst met aubergines, gehakt en abrikozen. Het dessert komt van Alie, een toetje wat de ingrediënten bevat van Schwarzwalder kirsch torte.
Zaterdag is het prachtig weer, strak blauwe lucht en zon! Ellen is geblesseerd en ook Hilde is niet helemaal topfit en blijven thuis. De rest gaat op pad naar het Fuhrtsbachtal. De narcissen staan in bloei en blijkbaar zijn we niet de enige die dat weten. Langs mooie beekjes en ja hoor, we zijn weer een .. loper kwijt, met hond. Dachten we gisteren geleerd te hebben, maar dankzij de mobiel komt alles weer goed. Een klein stukje struinen door het Belgische bos en via de achterzijde komen we het narcissen gebied in, vele groepen wandelaars onderweg! Na de borrel is het genieten van een mierikswortelsoep met zalm van Willy en 2 heerlijke soorten kaasfondue van Hilde. Een geitenkaas fondue en Zwitserse kazen fondue, het smaakt heerlijk. Het dessert van Erna, een sinaassappel-advocaat trifle, doet weer goed de ronde. Tot 3x toe wordt er opgeschept door een aantal goede eters.
Zondagochtend nemen we afscheid van Erna en Ko en wandelt de rest nog een route in de Hoge Venen met prachtig weer , alhoewel we een beetje verdwalen. Terug bij de auto splitst de groep zich, Wim, Gerda, Erik, Liset en Hilde rijden huiswaarts. Ad, Alie, Jan en Willy lopen nog een ronde.
